e-orthopedikos.gr
Σχετικά Άρθρα
Οι μηνίσκοι είναι δύο ημικυκλικοί, ινοχόνδρινοι δίσκοι που βρίσκονται ανάμεσα στους μηριαίους και στους κνημιαίους κονδύλους. Ο έσω μηνίσκος είναι μηνοειδής και έχει μήκος περίπου 3,5 cm και διακρίνεται στο οπίσθιο κέρας, στο σώμα και στο πρόσθιο κέρας. Ο έξω μηνίσκος έχει περισσότερο κυκλικό σχήμα και συγκριτικά με τον έσω καλύπτει μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του κνημιαίου κονδύλου. Οι μηνίσκοι παίζουν πολλούς σημαντικούς ρόλους στην εμβιομηχανική της άρθρωσης του γόνατος. Συμβάλλουν στη μεταβίβαση των φορτίων, στη σταθερότητα της άρθρωσης και χρησιμεύουν στη μείωση των δυνάμεων επαφής και στην αύξηση της επιφάνειας επαφής και της επαλληλίας του γόνατος. Κατά την κίνηση, οι δυνάμεις που ασκούνται στο γόνατο είναι κατά μέσο όρο τρείς έως έξι φορές μεγαλύτερες από το βάρος του σώματος. Έχει αποδειχτεί (Ahmed & Burke) ότι στην πλήρη έκταση, το 50% των δυνάμεων που ασκούνται στο γόνατο διέρχονται διά των μηνίσκων. Σε κάμψη 900 το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 85%.
Οι αιτίες των ρήξεων των μηνίσκων ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία. Μια ρήξη σε ένα νέο άτομο συνήθως οφείλεται σε τραυματισμό, σε αντίθεση με ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας, όπου πιθανότερα να οφείλεται σε εκφύλιση. Οι ρήξεις παρατηρούνται κατά κύριο λόγο στους άνδρες με αναλογία 2,5:1. Οι μηνισκικές ρήξεις δεν συμβαίνουν πάντα μεμονωμένα, αλλά πολλές φορές συνυπάρχει και τραυματισμός ή ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου, του έσω πλαγίου συνδέσμου και ακόμα κάταγμα των κνημιαίων κονδύλων. Γι’ αυτό και η σωστή κλινική εξέταση του ασθενούς παίζει σημαντικό ρόλο στη σωστή διάγνωση. Η τελική διάγνωση τίθεται με τη μαγνητική τομογραφία, αφού πρώτα έχει πραγματοποιηθεί ακτινολογικός έλεγχος.
Οι ρήξεις των μηνίσκων ταξινομούνται με βάση τον τύπο τους. Μπορούν να περιγραφούν ως:
- Κάθετες επιμήκης ρήξεις
- Λοξές ρήξεις
- Ακτινωτές ρήξεις
- Οριζόντιες ρήξεις.
Έχει διαπιστωθεί ότι το 80% των περιπτώσεων είναι κάθετες επιμήκεις ή λοξές ρήξεις. Στο 69% αφορούσαν τον έσω μηνίσκο, στο 24% τον έξω μηνίσκο και στο 7% και τους δύο μηνίσκους. Η συνηθέστερη εντόπιση των ρήξεων ήταν το οπίσθιο ήμισυ του μηνίσκου (οπίσθιο κέρας). Αν η ρήξη επεκτείνεται στο πρόσθιο κέρας, προκαλεί τη λεγόμενη ρήξη δίκην λαβής κάδου (Bucket-handle). Οι ασταθείς ρήξεις δίκην λαβής κάδου συχνά προκαλούν μηχανικά συμπτώματα και αν το κεντρικό τμήμα μιας τέτοιας ρήξης παρεκτοπιστεί μέσα στην άρθρωση, μπορεί να προκαλέσει εμπλοκή του γόνατος (Block γόνατος).
Ιστορικό Κάκωσης Μηνίσκου
Οι περισσότεροι ασθενείς περιγράφουν μια συγκεκριμένη κάκωση. Συνήθως ο μηχανισμός που οδηγεί σε ρήξη του μηνίσκου είναι μια στροφική κάκωση με το γόνατο σε κάμψη και το πόδι στο έδαφος. Επίσης είναι δυνατό να θυμάται ένα επεισόδιο βαθειάς κάμψης (υπερκάμψη). Τα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι:
- Πόνος
- Οίδημα
- Μείωση εύρους κίνησης
- Αίσθηση μαγκώματος ή αναπήδησης (κλικ).
Αντιμετώπιση Κάκωσης Ρήξης Μηνίσκου
Η αντιμετώπιση μιας ρήξης μηνίσκου πραγματοποιείται σε ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα επηρεάζουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες, την ικανότητα να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες και την ικανότητά τους να εργάζονται. Στο δραστήριο άτομο με οξεία ρήξη, μηχανικά συμπτώματα και χωρίς εκφυλιστικές αλλοιώσεις, συνιστάται χειρουργική αντιμετώπιση. Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με ένα γόνατο με εκφυλιστικές αλλοιώσεις, πρέπει να εκτιμηθεί πριν την απόφαση της χειρουργικής αντιμετώπισης, αν τα συμπτώματα προέρχονται από τη ρήξη του μηνίσκου ή από τις προϋπάρχουσες αλλοιώσεις. Αν εμφανίζουν εστιακό πόνο και μηχανικά συμπτώματα μετά από ένα τραυματισμό, τότε συνιστάται χειρουργική αντιμετώπιση, διαφορετικά ακολουθείτε συντηρητική αντιμετώπιση, που περιλαμβάνει φυσιοθεραπεία για την ενδυνάμωση του τετρακεφάλου. Τελευταία, εξετάζεται και η χρήση PRP ή βλαστοκυττάρων για την συντηρητική αντιμετώπιση των μικρών ρήξεων.
Χειρουργική Αντιμετώπιση Κάκωσης Ρήξης Μηνίσκου
Η αντιμετώπιση των ρήξεων στους μηνίσκους πραγματοποιείται με αρθροσκόπηση του γόνατος. Μπορεί να γίνει υπό γενική ή περιοχική αναισθησία και ίσχαιμο περίδεση στο μηρό. Η αρθροσκόπηση μας δίνει τη δυνατότητα με εξετάσουμε εκ των έσω τη βλάβη και να επισκοπήσουμε τα δύο αρθρικά διαμερίσματα (έσω και έξω). Με χρήση ειδικών εργαλείων μπορούμε να προχωρήσουμε είτε στην συρραφή του μηνίσκου, όταν το σημείο της ρήξης μας το επιτρέπει, είτε να αφαιρέσουμε το σπασμένο κομμάτι πραγματοποιώντας μερική μηνισκεκτομή. Προτιμάται η μερική από τη πλήρη μηνισκεκτομή όταν αυτό είναι δυνατό, διότι έχει παρατηρηθεί ότι η πλήρης αφαίρεση του μηνίσκου προκαλεί σε βάθος χρόνου αρκετά συχνά εκφυλιστικές αλλοιώσεις στο γόνατο.
Ο ασθενής συνήθως μπορεί να φορτίσει άμεσα το άκρο στα όρια του πόνου και απαιτούνται βακτηρίες για περίπου 5-7 ημέρες μέχρι την πλήρη υποχώρηση των ενοχλήσεων κατά τη βάδιση. Δίνονται οδηγίες για ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακεφάλου και συνήθως ακολουθείται ένα πρόγραμμα αποκατάστασης με τη βοήθεια φυσιοθεραπευτή. Το διάστημα πλήρους αποκατάστασης κυμαίνεται από 4 με 6 εβδομάδες από το χειρουργείο και εξαρτάται πάντα από την ύπαρξη ή όχι εκφυλιστικών αλλοιώσεων στο γόνατο.
